Co lubimy, a czego już nie

Ik

Yeppy: Słoneczko, nie filmy, a książki i mangi. Filmy do mnie nie przemawiają :<

Technoszatan

"Straż Nocna" była w pytkę. I ten rosyjski metal w openingu... <3

Hoshi

Niektóre japońskie horrory są naprawdę niezłe. Ale nie ma mowy o dobrym filmie, jeśli to kontynuacja. Japończycy nie potrafią ich robić.

"Shutter" to jeden z moich ulubionych filmów azjatyckich.
Z amerykańskich lubię "Gothikę".

Mrohny_A

Elficka Inkwizycja

A ja wcale nie lubię horrorów. Zawsze uważałam thrillery za jakieś takie, hm, bardziej inteligentne - i mówię o kinie, bo pisarstwo Kinga na przykład, jeśli ładny termin "literatura grozy" rozbijemy na horrory, thrillery i co tam jeszcze, to mistrzostwo świata, chapeau bas, panie Stefku i w ogóle, oto godny wyznawca maksymy "we scare, because we care". Uwielbiam Kinga. Natomiast na ekranie horrory zazwyczaj przedstawiają się, ehem, dość tandetnie, doprowadzają mnie do głupawki i wyłączam w połowie.
O ja, jaki ten post chaotyczny. Wybaczcie, boli mnie gardło. I wkurzam się na przypadkowo obejrzane "o co kaman" na vivie. :hamster_damnit:

Falka

Kinga czytam, jestem w trakcie "Mrocznej połowy". Podziałał na mnie tak samo jak Pratchett. Po pierwszym rozdziale go lubię, po trzecim wielbię.
Horrory są nazbyt przewidywalne, dlatego traktuje je bardziej jako przygodówkę, w ekstremalnych przypadkach jako komedie. (Oczywiście nie mówię o wszystkich, mój ukochany japoński Ring się tutaj nie zalicza).

Insane

Gothika rzeczywiście była dziwna *brakokreśleń, brakokreśleń*
A najbardziej mi się podobał z horrorów... Jezus, jak on się nazywał... a! Constantine *-* Boję się patrzeć w oczy własnego kota oO
A co powiecie na Dana Browna? Mnie osobiście zaczarował książką 'Cyfrowa Twierdza". Reszta jest przereklamowana.

Mrohny_A

Insane

AP oglądałam z koleżanką i mnie też nie rozbawiło. Strata czasu. Nawet dla mnie zbyt zboczony xD
Oficjalnie ogłaszam, że lubię Juanesa!

Elficka Inkwizycja

Lubię Konrada Guca i jego CZEKOLADOWE oczy.
(czyta to co napisała i wyje ze śmiechu)
:hamster_rofl:

Hoshi

HAM

A ja trochę zejdę z wątku horrorów i powiem takie cosie:
Uwielbiam anegdoty mojej nauczycielki polskiego, pani M. O. dot. jej własnego życia. Opowiadała nam coś o czarownicach. Współczesnych czarownicach, jakkolwiek by to dziwacznie brzmiało.
Zaczełą od tego, że gdy była mała zawsze miała 'jęczmienie' na oczach gdy była u babci. Pewnego razu jej babcia i jej ojciec się o to pokłócili. Babunia chciała je uleczyć swoim sposobem (o tym dalej), zaś ojciec chciał nadal przeróżnych specyfików używac. Pokócili się, a babcia zdenerwowana złapała panią O., rozpaliła ogień w piecu, wzieła woreczek jęczmienia i zaczęła kręcić swoją wnuczką koło pieca, rzucając przy tym jęczmieniem w piecyk. Po kilku dniach od tego zdarzenia jęczmienie pannie O. zniknęły i już więcej sie nie pojawiły. Wygląda na dziwny zbieg okoliczności.
Dobra, teraz przechodzimy do jej dzisiejszych lat.
Mąż ją tak zdenerwował, że powiedziała coś w stylu: "A niech ciebie psy zaczną gonić, jak jeszcze raz mnie zdenerwujesz". No i ją zdenerwował...
Gdy wracali do domu (na piechotę), jej męża zaczeły śledzić psy. Dziwne? Bardziej komiczne. Ujadały, biegały za nim, a on co raz bardziej wystraszony był.
W końcu powiedział: "Słuchaj, weź powiedz tym psom żeby przeszł na 2 stronę i przestały mnie śledzić." No a moja nauczycielka się odwróciłą i dla żaru powiedziała "Kochane pieski, mogłybyście przejść na drugą stronę i nie szczekać na mojego męża?"
A psy... przeszły na 2 stronę i pobiegły w siną dal.
Cała klasa po prostu 'ryła' ze śmiechu. Była też podobna sytuacja.
Mieli remont. Z sufitu zamiast ładnych żyrandoli wisiały żarówki na druciku.
"Jak zrobisz jeszcze krok, to obiecuje że ta żarówka spadnie ci na głowę". On oczywiście to zignorował i zrobił krok. W tym momencie żarówka spadła w miejsce gdzie przed chwilą spadł.
Po prostu wiedźma, jak to sama ujeła. xD

Mrohny_A